“Je adem als anker” is een statement dat je veelvuldig hoort bij het beoefenen van mindfulness. Maar wat wordt daar nu eigenlijk mee bedoeld? Misverstanden kunnen eens te meer bijdragen aan een zweverig imago van mindfulness. Met dit korte artikel zetten we de puntjes op de i.
“Adem rustig”
In mindfulness is het niet de bedoeling dat je je ademhaling gaat bijsturen. In feite is in mindfulness je adem een gevoelig instrument dat we gebruiken. Het is een instrument dat je logischerwijze altijd bij je hebt en dat dus steeds aanwezig is.
Je adem is een anker. We vragen niet om “rustig te ademen”, maar om je adem niet bij te sturen. We volgen onze ademhaling, of deze nu rustig of onrustig is, om met dit instrument te meten hoe het met ons gaat en wat er gebeurt. Om te observeren.
Door onze adem te volgen merken we dat bijvoorbeeld onze gedachten ons meenemen. We volgen de adem niet om ons te forceren om bij die adem te blijven of weerstand te bieden aan die afleidende gedachten.
Integendeel, doordat gedachten ons meenemen worden we juist opmerkzaam voor wat ons afleidt.